Boven: De 75-jarige André Mulder instrueert zijn jockeys
in de zomer van 2020,
enkele maanden vóór zijn
plotselinge overlijden.
het onderstaande In Memoriam is met toestemming overgenomen
uit het weekblad Draf&Rensport nr.48 van 2020
Auteur: Sandra Vetter
Titel: In Memoriam André Mulder
Vorige week is compleet onverwacht een markant figuur uit het midden van de Nederlandse rensport weggerukt. Andre Mulder (7 juli 1945 - 15 november 2020) stond vol in het leven en zou zoals gewoonlijk die week met zijn team naar Mons gaan met daar startende paarden. Steevast vol vertrouwen in elk paard dat hij aan de start bracht, blakend van energie, en met zijn schuine humor, leek hij ondanks zijn bos witte haar altijd veel jonger dan hij daadwerkelijk was.
Een bevreemdende sfeer en leegte hing er direct in het mini-universum op Duindigt zodra het bericht de ronde deed dat André, die decennia lang dagelijks aanwezig was, nooit meer zou verschijnen. In het geval van André mist dan de Jaguar, zijn hierboven
genoemde witte bos haar en de emmertjes waarmee hij de paarden altijd graag van - volgens sommigen net iets te veel - voer
voorzag. En het hem fietsend van stal naar de baan tegenkomend, als hij zijn paarden in de training ging bekijken.
Al sinds begin jaren `80 begaf André zich vol enthousiasme in de Nederlandse en Belgische rensport, afwisselend als eigenaar
en eigenaar-trainer. Zijn eerste Engels Volbloed was Piroska, een merrie die hij samen met Jean Marc Naouri kocht uit een
Reclamé in Sterrenbeek en die bij John Smith in training werd gezet. Dit was het begin van een lange passionele hobby die hij tot zijn laatste dagen heeft mogen beleven. Zijn geliefde vrouw Ingrid, die in 2016 overleed na een slopende strijd tegen kanker, deelde met hem de passie voor renpaarden en was met André bijna alle dagen op de trainingsstallen te vinden. Grote en langdurige
vriendschappen ontstonden ook vanaf het prille begin in de paardensport, zoals die met Jetty van der Hulst en Hans Diehl.
Talloze renpaarden startten voor diverse trainers door de jaren heen in binnen- en buitenland, zowel in jockey- als in amateurrennen in de bekende wit-blauwe kleuren, of in de wit-rode met hetzelfde patroon van Ingrid. Er zal geen jockey of amateur te vinden zijn die nooit in zijn kleuren is gestart. Zijn allerbeste renpaard en grootste oogappel was Dancing Flyer, tussen 2006 en 2010 getraind door Eric Bloem en bijna altijd gereden door Terry Cain. Maar mooie momenten maakte hij onder andere ook mee
in 2014, nog met Ingrid aan zijn zijde, in de Derbyweek in Hamburg, waar zijn paarden Millies Quest en Eastern Flyer in een uur tijd allebei een ren wonnen. Niet alleen met Ingrid, maar vooral de laatste jaren ook zeer intensief met zijn dochter Suzan en zijn kleinzoon Donny werd de levensstijl, die rensport heet, gezamenlijk beleefd. Drie generaties met dezelfde passie, die in de afgelopen drie jaar een aardig aantal renpaarden maar ook een paar dravers en een arabier aanschafte en een mooie stal op het vervallen maar sfeervolle Duindigt creëerde, en die menig ren vulde in de afgelopen seizoenen.
De prestaties van de vers opgezette stal, enige tijd na het overlijden van Ingrid, lieten na een wat hortende start - waarvan André zelf zei dat het de warming up fase was - het afgelopen jaar een stijging zien waar hij ontzettend trots op was en van genoot. Stralend stond hij dit jaar een aantal keren bij de winnaarsring, als zijn pupillen als eerste over de finish waren gekomen. De beslissing om na lange tijd de paarden weer zelf te gaan trainen, ondersteund door zijn familie en met een trouw en bezield team om hem heen, gaf hem het ultieme geluksgevoel. En iedereen die hem kende had het gevoel dat hij dit nog jaren voort zou zetten. Zijn passie leeft voort in zijn nabestaanden, die de stal zullen voortzetten in de geest van hun geliefde vader en opa.
Boven: Dancing Flyer danst onder leiding van Terry Cain
naar een overtuigende zege in de GP der Nederlanden 2007.
In de stalkleuren van Ingrid.
boven: Haagse Ooievaar 2014: Eastern Flyer (nr.8 met Tony Deau) op weg
naar de overwinning. Viscount Vert (Mw. I. Ferguson) pakt de 2e plaats.
In de stalkleuren van André.
|
